Z KTÓRYMI GŁÓWNYMI KRAJAMI POLSKA PODPISAŁA UMOWY O WSPÓŁPRACY W OBSZARZE SZKOLNICTWA WYŻSZEGO?
Znaczna część programów międzynarodowej mobilności akademickiej prowadzona jest w ramach inicjatyw wielostronnych.
Czołową inicjatywą tego typu jest unijny program Erasmus (http://ec.europa.eu/education/lifelong-learning-programme/erasmus_en.htm ). W Erasmusie bierze obecnie udział ok. 4 tys. uczelni z krajów uczestniczących w programie. Na stypendia Erasmusa wyjechało do tej pory ponad 2,5 miliona studentów, około 300 tysięcy nauczycieli akademickich. Polska zajmuje piąte miejsce w UE pod względem liczby wyjeżdżających studentów. Wg statystyk Komisji Europejskiej, w roku akademickim 2012/13 było to 16 221 osób. Najpopularniejsze kraje to Hiszpania, Niemcy i Włochy. Największym zainteresowaniem cieszą się nauki społeczne, biznesowe i prawne. Z wyjazdów Erasmusa w latach 1998 – 2013 skorzystało 139 577 polskich studentów (wyjazdy na studia i na praktyki).
Innym wartym wzmianki przykładem jest program CEEPUS (Środkowoeuropejski Program Wymiany Uniwersyteckiej – http://www.ceepus.info/). Co roku w tej akademickiej sieci wymiany uczestniczy około 600 studentów z Polski.
Co do dwustronnych programów wymiany akademickiej Polska zawiązała partnerstwo m.in. z USA, Niemcami i Francją. Poniżej podano pewne informacje dotyczące współpracy z USA.
Współpraca polsko-amerykańska jest prowadzona w ramach Programu Fulbrighta (http://www.fulbright.edu.pl/ ). TPolsko-Amerykańska Komisja Fulbrighta zarządza największym budżetem programu w regionie (8,7 mln zł w 2013 roku). Od czasu uruchomienia programu w 1959 roku wzięło w nim udział ponad 2500 obywateli polskich i ponad 1500 obywateli USA. To długotrwałe partnerstwo wzmacnia więzi łączące polskie i amerykańskie środowisko akademickie. Ponadto ułatwia współpracę obu narodów i stanowi solidną podstawę dla partnerstw dwustronnych w innych dziedzinach (np. ekonomia, polityka).
Każde partnerstwo dwustronne może być nieco inne, ponieważ oferuje mechanizmy dostosowane do potrzeb krajów partnerskich – na przykład dla niektórych takich inicjatyw mogą być ustanowione ramy prawne dla wspólnych programów studiów.
Which major higher education institutions do you recommend?
Nie ma oficjalnego rankingu szkół wyższych w Polsce. Istnieją oczywiście liczne rankingi uczelni (zarówno krajowe, jak i międzynarodowe), ale Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego nie wspiera żadnego z nich. Wszystkie polskie ISW mają równy status wobec prawa.
Jeśli chodzi o jakość nauczania, Polska Komisja Akredytacyjna jest jedynym organem ustawowym odpowiedzialnym za ocenę ISW (jej uchwały mają wiążące skutki prawne).
Niektóre mechanizmy finansowania wykorzystywane przez Ministerstwo mogą wskazywać na to, które uczelnie pełnią czołową rolę w naszym kraju (ale niekoniecznie w formie prostego rankingu). Przykładem są Krajowe Naukowe Ośrodki Wiodące (w skrócie KNOW). Krajowe Naukowe Ośrodki Wiodące to flagowe jednostki polskiej nauki. Każdy z nich, w ciągu pięciu lat otrzymuje nawet 50 mln zł dodatkowego finansowania – nawet po 10 mln zł rocznie. Środki przeznaczane są m.in. na wzmocnienie potencjału naukowego i badawczego, rozwój kadry naukowej, kreowanie atrakcyjnych warunków pracy badawczej, budowanie silnej i rozpoznawalnej marki, a także na wyższe wynagrodzenia naukowców czy zatrudnienie w Polsce zagranicznych uczonych
JAK WYGLĄDA OFERTA STYPENDIALNA DLA STUDENTÓW ZAGRANICZNYCH?
Proszę sprawdzić dział Czesne i stypendia oraz Określ swój status.